Partron Gimnazjum - Jan Paweł II

Szczegóły

Opublikowano: 18.07.2012 22:07

Musimy pokonać nasz lęk przed przyszłością. Ale nie możemy go do końca pokonać inaczej jak tylko razem.(...) Odpowiedzią na lęk, który kładzie się cieniem na ludzkiej egzystencji (...), jest wspólny trud budowania cywilizacji miłości, wzniesionej na fundamencie uniwersalnych wartości – pokoju, solidarności, sprawiedliwości i wolności.

Karol Wojtyła urodził się 18.V.1920 r. w Wadowicach jako drugi syn Karola Wojtyły i Emilii z Kaczorowskich. W wieku 9 lat stracił matkę, a trzy lata później starszego brata Edmunda. Karol był chłopcem bardzo utalentowanym i usportowionym. Bardzo ważnym elementem życia Karola były wycieczki krajoznawcze, w większości których  towarzyszył mu ojciec. W 1938 r. ukończył Państwowe Gimnazjum Męskie im. Marcina Wadowity w Wadowicach. Nie miał żadnych problemów z nauką. Już w tym wieku, według jego katechetów, wyróżniała go także ogromna wiara. Był prezesem kółka ministranckiego i występował w przedstawieniach teatralnych. Po zdaniu matury wyprowadził się z rodzinnego miasta. Bardzo wiele zawdzięczał temu miejscu, gdyż „w Wadowicach wszystko się zaczęło. I życie się zaczęło, i szkoła się zaczęła, i studia się zaczęły, i teatr się zaczął, i kapłaństwo się zaczęło”.

Karol zamieszkał z ojcem w Krakowie, gdzie w 1938 r. rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po wybuchu II wojny światowej pracował jako robotnik w zakładach chemicznych Solvay. W 1941 r. zmarł ojciec, a w 1942 r. Karol podjął studia teologiczne w konspiracyjnym Seminarium Duchownym. 1.XI. 1946 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk księcia kardynała Adama Sapiehy. Został wysłany na studia do Rzymu, gdzie uzyskał doktorat z teologii. Po powrocie do kraju pracował na parafii w Niegowici. W 1949 r. został przeniesiony do Krakowa, pełnił różne funkcje duszpasterskie i wykładał teologię. Ksiądz Karol prowadził duszpasterstwo młodzieży w nowoczesnym stylu, organizował wakacyjne wyjazdy. Wtedy młodzież nazywała go „Wujkiem”. W 1958 r. ks. K. Wojtyła został biskupem pomocniczym w Krakowie. Aktywnie uczestniczył w pracach Soboru Watykańskiego II. W 1963 r. został mianowany arcybiskupem metropolitą krakowskim, a w 1967 r. nominowany kardynałem.

W 1978 r. kard. K. Wojtyła wyjechał do Rzymu na konklawe i już nie wrócił. 16.X.1978 r. został wybrany na papieża i przyjął imię Jana Pawła II. Zamieszkał w Watykanie i został 264. papieżem w historii Kościoła. 13.05.1981 przeżył zamach na swoje życie. Pontyfikat Jana Pawła II jest jednym z najdłuższych i najbardziej owocnych w dziejach. Trwał 26 lat i 6 miesięcy. Jan Paweł II zmarł 2.04.2005 r.

Jan Paweł II był kapłanem niezwykłym – pisał wiersze i dramaty, chodził po górach, prowadził teatr amatorski. Modlił się, wiosłował po mazurskich jeziorach.

Wzorem swego Mistrza z Nazaretu, Jan Paweł II okazywał szczególną miłość dzieciom. Zawsze je błogosławił, często się z nimi spotykał, udzielał sakramentów chrztu i Eucharystii. W 1994 r. na święta Bożego Narodzenia Ojciec Święty napisał „List do dzieci”. Stwierdził w tym dokumencie, że „dziecko jest radością nie tylko rodziców, ale także radością Kościoła i całego społeczeństwa.”. Podkreślił, że nie można przejść obojętnie wobec cierpienia wielu dzieci w różnych częściach świata. Ewangelia jest głęboko przeniknięta prawdą o dziecku, które było bardzo ważne w oczach Jezusa. Ojciec Święty nawiązał do sakramentów przyjmowanych najczęściej w okresie dzieciństwa. Pierwszą Komunię św. określił niezapomnianym spotkaniem z P. Jezusem. Zwrócił uwagę na ważność chrztu. Eucharystia była źródłem duchowej siły dla dzieci, znanych i nieznanych, które osiągnęły świętość. Papież apelował do dzieci o wspólną modlitwę o pokój, gdyż modlitwa dziecka ma ogromną siłę. W „Liście do dzieci” Jan Paweł II napisał, że człowiek chwali P. Boga przede wszystkim własnym życiem. Jako pasterz całego Kościoła Jan Paweł II prowadził bardzo szeroką działalność. Odbył 104 podróże apostolskie, w tym 8 do Polski,  wydał 14 encyklik, wiele innych dokumentów, udzielał audiencji. Dokonał licznych beatyfikacji i kanonizacji. Napisał książki, które stały się bestsellerami. Nie czekał na wyciągnięte do zgody ręce, lecz sam je podawał, odwiedzając chrześcijańskie świątynie, synagogi, meczety. Z miłości do młodych zainicjował Światowe Dni Młodzieży, które gromadziły miliony uczestników z różnych części świata. Całym swoim życiem i nauczaniem budował „cywilizację miłości”. Pragniemy należeć do ludzi żyjących tak wspaniałym światem wartości, jak nasz Patron - być „Pokoleniem JP2”.

• « poprz.
• nast. »